Wat is de dood eigenlijk? Onlangs gaf ik op de PechaKuchaNight in Veenendaal een lezing over dit onderwerp.
Ik ben mede-initiatiefnemer van Death Cafe Nederland, een sociale beweging die de missie heeft de dood bespreekbaar te maken in het sociale domein. Death Cafe was een initiatief van de 44-jarige Jon Underwood, die in 2017 onverwacht stierf. Underwood moedigde mensen aan het vaker over de dood te hebben, hij wilde dat iedereen de gelegenheid zou krijgen erover te spreken: niet over rouwprocessen, maar puur over jouw persoonlijke ervaringen met de dood. Dat doe je in groepjes van maximaal zes personen.
Die beweging werd een enorm succes, inmiddels zijn er in meer dan twaalf landen geregeld Death Cafe-bijeenkomsten waarin iedereen precies 10 minuten de tijd krijgt over de dood zijn of haar zegje te doen. Het is niet de bedoeling dat mensen voor deelname betalen, noch dat iemand eraan verdient. Wil je een Death Cafe organiseren, dan moet je aan deze voorwaarden voldoen - en daar hoort natuurlijk koffie, thee of een plakje cake bij.
Ik hoorde van dit initiatief en heb de afgelopen jaren deze bijeenkomsten in Nederland georganiseerd. Op bijzondere plekken deden mensen verslag: in een yurt in het Amsterdamse Bos, in een Utrechts park, op het NDSM-terrein: alles is mogelijk, maar als je het doet moet je wel van onderstaand logo gebruikmaken.
Kijk voor meer info op de Facebooksite van Death Cafe Nederland
Let's talk about death
Dr. Kathryn Mannix is auteur en arts. Zij legt in dit filmpje uit waarom we het er gewoon over kunnen hebben: 'We zijn erop voorbereid om een leven op de wereld te zetten, waarom zijn we er dan niet op toegerust als het einde nadert? Het is tijd om deze kennis wederom in de praktijk te brengen.'